Σκηνές Φαρ - Ουέστ διαδραματίζονται σε καθημερινή βάση στα hot spot και κέντρα φιλοξενίας των προσφύγων σε όλη τη χώρα.
Χιλιάδες άνθρωποι που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα αντιδρούν και διαμαρτύρονται για το κλείσιμο των συνόρων και την συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, που στην ουσία τούς κόβει το δρόμο...
Τα νεύρα και η οργή διαδέχονται την απόγνωση, με αποτέλεσμα να σημειώνονται καθημερινά συγκρούσεις μεταξύ των προσφύγων. Ενδεικτικό παράδειγμα της κατάστασης είναι το επεισόδιο που σημειώθηκε το απόγευμα της Τρίτης (29/03) στο hotspot της ΒΙ.ΑΛ. στο Χαλκειός Χίου, όταν ομάδες Ιρανών και Αφγανών διαπληκτίστηκαν, (με τα πράγματα να αγριεύουν περισσότερο το βράδυ), με αποτέλεσμα να υπάρξουν τραυματισμοί με μαχαιρώματα.
Στο Κέντρο Κράτησης, όπου φιλοξενούνται πάνω από 1.500 άτομα, επικρατεί ήδη αναστάτωση με τους περίπου 12 Αστυνομικούς, Λιμενικούς και στελέχη της Frontex, που έχουν επιφορτιστεί με τη βραδινή φύλαξη του Κέντρου, να διατυπώνουν τους φόβους τους για την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί μέσα σε αυτό.
Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί είναι το γεγονός ότι έχει δοθεί εντολή στα στελέχη των σωμάτων ασφαλείας να αποφεύγουν τη χρήση στολής εντός του Κέντρου, ώστε να μην αποτελούν στόχο των συγκεκριμένων ομάδων.
Σκηνές χάους στην Ειδομένη
Το κλίμα στα σύνορα Ελλάδας – Σκοπίων, όπου παραμένουν περίπου 11.000 εγκλωβισμένοι πρόσφυγες, που ζητούν να ανοίξουν τα σύνορα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους στην Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, είναι εκρηκτικό.
Την Τρίτη, σημειώθηκαν άγρια επεισόδια μεταξύ προσφύγων και αστυνομίας, όταν οι άνδρες των ΜΑΤ προσπάθησαν να τους απομακρύνουν από τις σιδηροδρομικές γραμμές, τις οποίες είχαν καταλάβει.
Σύμφωνα με τα όσα μετέδωσε το Mega, μια ακτιβίστρια έπεσε στο έδαφος, οι αστυνομικοί την προσήγαγαν και οι πρόσφυγες εξαγριώθηκαν. Τότε τα πνεύματα οξύνθηκαν και οι πρόσφυγες άρχισαν να πετούν πέτρες κατά των ΜΑΤ, ενώ έσπασαν το παρμπρίζ του αυτοκινήτου της αστυνομίας όπου βρισκόταν η ακτιβίστρια για να την βγάλουν έξω από αυτό.
Παράλληλα οι πρόσφυγες άρχισαν να τοποθετούν κάδους για να στήσουν οδοφράγματα φωνάζοντας συνθήματα για να εισακουστούν τα αιτήματά τους.
Τα πνεύματα ηρέμησαν, όταν ψυχραιμότεροι μπήκαν ανάμεσα στους εξαγριωμένους πρόσφυγες και τις αστυνομικές δυνάμεις.
Ακατάπαυστα δουλεύουν τα συνεργεία του στρατού και κάποιοι «επιστρατευμένοι» ιδιώτες εργολάβοι, προκειμένου να μεταμορφώσουν τις εγκαταστάσεις του στρατοπέδου 148 στο Πυλί, σε hot spot.
Ήδη το τελευταίο διάστημα έχουν αφιχθεί οι πρώτοι λυόμενοι οικίσκοι, με την συνδρομή του επιβατηγού οχηματαγωγού πλοίου «blue star patmos», που ναυλώνεται γι αυτό το σκοπό.
Αυτή τη φορά το πλοίο το Blue star 2 θα φτάσει στο νησί μας, μεταφέροντας τέσσερις κλούβες της αστυνομίας, με νέες διμοιρίες ΜΑΤ και ένα τζιπ. Πιθανότητα πρόκειται για αντικατάσταση αυτών που βρίσκονται ήδη στο νησί.
Συζητήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής η Επίκαιρη Ερώτηση που είχε καταθέσει ο Αντιπρόεδρος της Βουλής βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός για την καταστολή των κατοίκων της Κω από τα ΜΑΤ και το γενικότερο σχεδιασμό της δημιουργίας hotspots σε νησιά.
Για την απάντηση προσήλθε ο Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών αρμόδιος για τη Δημόσια Τάξη, Νικόλαος Τόσκας.
Ο Δημήτρης Κρεμαστινός δήλωσε την αντίθεσή του προς την καταστολή από τα ΜΑΤ των κατοίκων της Κω οι οποίοι, όπως εξήγησε, αντιδρούν γιατί βλέπουν να θίγεται ο τουρισμός από τον οποίο εξαρτάται η επιβίωσή τους. Επίσης, ξαναπρότεινε προς την Κυβέρνηση να συμφωνήσει με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ώστε τα hotspots να δημιουργηθούν σε μικρότερα νησιά, με λιγότερους κατοίκους και τουρισμό, όπου ενδεχομένως να τονώσουν και την τοπική οικονομία.
Ο Υπουργός δεν αναφέρθηκε στην πολιτική της καταστολής και ενώ δήλωσε υπέρ της συνεννόησης, υποστήριξε τη μέχρι τώρα τακτική της κυβέρνησης χωρίς να αναφερθεί σε εξέταση κάποιου εναλλακτικού σεναρίου χωροθέτησης των hotspots.
Ολόκληρη η συζήτηση εκτυλίχθηκε ως εξής:
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ (ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, η ερώτηση αυτή είχε υποβληθεί την περασμένη εβδομάδα προς τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Κουρουμπλή με το ερώτημα τι προτίθεται να πράξει άμεσα για την αποχώρηση των ΜΑΤ και πώς σκοπεύει να διευθετήσει συνολικά το θέμα, δεδομένου ότι ο κ. Κουρουμπλής, ως Υπουργός Εσωτερικών, έχει αρμοδιότητα και για το μεταναστευτικό πρόβλημα, στο οποίο εντάσσονται και τα hotspots.
Τιμώ ιδιαιτέρως τον κ. Τόσκα, ο οποίος, βεβαίως, έχει την αρμοδιότητα των ΜΑΤ, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Ας αρχίσουμε, όμως, από τα ΜΑΤ, γιατί οι άνθρωποι των νησιών που είναι φιλήσυχοι ξενίστηκαν να βλέπουν τα ΜΑΤ να προσπαθούν να τους επιβάλουν αυτό που οι ίδιοι δεν θέλουν. Δηλαδή, ζήτησαν δημοψήφισμα για να εκφράσουν την άποψή τους ότι δεν θέλουν να γίνουν τα hotspots στην Κω, για τον απλούστατο λόγο ότι οι κρατήσεις για τον τουρισμό φέτος έχουν πέσει κατά 40%-50%. Αυτό σημαίνει ότι ανησυχούν, γιατί χάνουν το εισόδημά τους. Και δεν αναφέρομαι στους ξενοδόχους αλλά στους εργαζομένους στα ξενοδοχεία, στον κόσμο, στη διακίνηση του τουρισμού και σε όλα αυτά. Το θέμα, δηλαδή, δεν είναι τόσο απλό. Δεν είναι ούτε τοπικό ούτε τόσο απλό.
Προσωπικά είχα προτείνει η Κυβέρνηση να εγκαταστήσει τα hotspots, εφόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση το απαιτεί, σε νησιά που να μην είναι υψηλού τουριστικού δείκτη, δηλαδή σε μικρότερα νησιά που έχουν και μικρότερο τουρισμό, για τον απλούστατο λόγο ότι αυτοί οι δυστυχείς άνθρωποι που διακομίζονται από τους δουλεμπόρους της άλλης πλευράς δεν γνωρίζουν ούτε πού είναι η Κως ούτε η Κάλυμνος. Τους φέρνουν απλά ένα βράδυ, τους πνίγουν στον δρόμο, όπως τους πνίγουν –πρόκειται για μια δραματική εικόνα- και δεν τους ενδιαφέρει αν θα πάνε στην Κω, στη Νίσυρο ή στους Φούρνους. Αυτό είναι κάτι που αντιλαμβάνεστε.
Άρα, λοιπόν, το πρόβλημα των hotspots, ακόμα και τώρα που έχουν γίνει, πρέπει να επανεξεταστεί, ούτως ώστε να πάνε σε μέρη που μπορεί να βοηθήσουν ακόμα και την οικονομία τους. Για παράδειγμα, ένα μικρό νησί θα πήγαινε καλύτερα και οικονομικά, όταν δεν έχει τον τουρισμό που έχουν τα μεγαλύτερα νησιά, και ειδικά στην περίπτωσή μας η Κως που είναι το τέταρτο τουριστικό κέντρο της χώρας. Οι κάτοικοι, λοιπόν, ανησυχούν κυρίως οικονομικά και πολύ λιγότερο για τις άλλες πλευρές του θέματος.
Κατά συνέπεια, το ερώτημα που θα μας απαντήσει ο κ. Τόσκας αφορά τα ΜΑΤ. Όμως, δεν είναι μόνο τα ΜΑΤ. Τα ΜΑΤ, αν θέλετε, είναι η αιχμή του δόρατος. Είναι βέβαια και αυτό, αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΣΚΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης): Κύριε Πρόεδρε, κύριε Κρεμαστινέ, αν επιτρέπετε, θα απαντήσω επί του συνόλου της ερώτησης. Ωστόσο, θα ήθελα να πω ότι ειλικρινά εξεπλάγην, όταν είδα την ερώτηση αυτή υπογεγραμμένη από τον κ. Κρεμαστινό, του οποίου οι δημοκρατικές ευαισθησίες είναι γνωστές παντού.
Η ερώτησή μου και ο προβληματισμός μου, λοιπόν, είναι η εξής: Κύριε Κρεμαστινέ, θέλετε οι πρόσφυγες να μην έχουν κατάλυμα; Θέλετε οι πρόσφυγες να γυρίζουν, όπως γίνεται μέχρι τώρα, μέσα στο λιμάνι και μέσα στην πόλη, στην Κω, χωρίς να έχουν ένα μέρος να κοιμηθούν, να φάνε και να ταυτοποιηθούν σωστά; Διότι ξέρετε ο ανθρωπισμός και η τάξη, όπως πολύ καλά δείξαμε, μπορούν να συνδυαστούν.
Θέλετε να δυσφημείται το νησί; Αυτή τη στιγμή το νησί δυσφημείται. Ο τουρισμός, οι κρατήσεις, όπως εσείς αναγράφετε, έχουν μειωθεί αρκετά, όχι λόγω της προσέλευσης των προσφύγων αλλά λόγω της άρνησης του Δημάρχου και άλλων κύκλων γύρω από το Δήμαρχο, οι οποίοι εδώ και πάρα πολύ καιρό αρνούνται τη δημιουργία hotspots, με αποτέλεσμα το νησί -παρά το γεγονός ότι είναι τόσο φιλόξενο και έχει τόσο καλή φήμη- να κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως ρατσιστικό και να χάσει όχι μόνο τον τουρισμό και τη φήμη, αλλά και την ανθρωπιά.
Είναι σωστό να βάζουν κάποιοι τα μικρά παιδιά του σχολείου, τους κατοίκους των χωριών να πηγαίνουν να χτυπιούνται με τα ΜΑΤ, προκειμένου να αποτρέψουν τη δημιουργία του hotspot;
Μετά, στο θέμα των ξερονήσων ή των μικρών νησιών, δεν είναι σωστό να πάμε -και νομίζω θα το δεχτείτε αυτό- στη δεκαετία του ’50. Δεν είναι σωστό να απομονώνουμε τους ανθρώπους αυτούς που τρέχουν να σώσουν το κεφάλι τους, να τους πάμε σε ένα ξερονήσι. Αλλά και πρακτικά, αν θέλετε, οι πρόσφυγες μένουν στο νησί μέχρι εβδομήντα δύο ώρες. Στη συνέχεια προωθούνται, αφού ταυτοποιηθούν, στην ηπειρωτική χώρα. Άρα, μιλάμε για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα, μέσα στο οποίο πρακτικά δεν μπορεί να πηγαίνουν από το μεγάλο νησί στο μικρό, στη συνέχεια πάλι στο μεγάλο νησί, στη συνέχεια στον Πειραιά ή στη Βόρεια Ελλάδα, για να πάρουν τον δρόμο τους. Άρα, είναι και πρακτικά προβλήματα και προβλήματα ανθρωπισμού και προβλήματα τάξης. Πιστέψτε με, θα εξυπηρετήσει η τάξη την οποία βάζουμε.
Και είμαστε αναγκασμένοι, βέβαια, στο θέμα των ΜΑΤ και της αποκατάστασης της τάξης να διατηρήσουμε το περιβάλλον εκείνο που επιτρέπει την κατασκευή του hotspot, γιατί δεν νομίζω να δεχόσαστε κι εσείς να δημιουργείται ένας καταυλισμός από τον στρατό και κάποιοι κάτοικοι αυθαίρετα να πηγαίνουν και να επιτίθενται με μολότοφ ή δεν ξέρω με τι άλλο και με πέτρες σε αυτούς που κατασκευάζουν τον καταυλισμό.
Νομίζω ότι το πράγμα έχει πάρει τον δρόμο του. Νομίζω ότι και οι ίδιοι οι κάτοικοι έχουν πειστεί ότι είναι και αναγκαίο και σωστό να γίνει ο καταυλισμός. Και επομένως, αντί να πυροδοτούμε καταστάσεις, αντί να διαφωνούμε γι’ αυτά τα θέματα, νομίζω ότι ειδικά με εσάς μπορεί να υπάρξει μια συνεννόηση, έτσι ώστε να βρεθεί μια λύση που να εξυπηρετεί, όπως είπα και τον ανθρωπισμό και την τάξη.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ (ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής):
Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, μακριά από μένα κάθε σκέψη που να συνδέεται με τις λέξεις ρατσισμός, εθνικισμός κ.λπ. Το αντιλαμβάνεστε.
Όμως, δεν είναι εκεί το θέμα. Δηλαδή, το θέμα βρίσκεται αλλού.
Σε αυτήν την Αίθουσα, προ ενός χρόνου περίπου, είχα πει ότι αν δεν γίνει αυτή η ανάσχεση που πάει να κάνει τώρα το ΝΑΤΟ, οι δουλέμποροι θα φέρουν τα τρία εκατομμύρια που υπάρχουν στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας εδώ, απλούστατα διότι παίρνουν ένα διαβατήριο ευρωπαϊκό. Για ποιο λόγο να κάθονται εκεί οι άνθρωποι και να μην έρθουν εδώ; Υπάρχουν, λοιπόν, αυτοί οι δουλέμποροι που τους φέρνουν. Δεν τους ενδιαφέρει αν θα τους πάρουν ούτε στην Κω ούτε στην Κάλυμνο ή τη Νίσυρο. Αυτοί θέλουν να τους φέρουν κάπου που ξέρουν ότι υπάρχει ένα κέντρο. Κι όταν μιλάμε για κέντρο δεν μιλάμε για ξερονήσι προφανώς, αλλά για μικρά νησιά που να έχουν διακόσιους, τριακόσιους, τετρακόσιους κατοίκους, να έχουν ζωή. Γι’ αυτό μιλάμε και να μην βλάπτεται ο τουρισμός.
Και γι’ αυτό είπα ότι ακόμη και τώρα θα μπορούσαμε εκ των πραγμάτων να δεχτούμε την κατάσταση που υπάρχει, αλλά αν υπάρχει προοπτική μέλλοντος –γιατί δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή- πρέπει αυτό να διευθετηθεί, δηλαδή να πηγαίνουν σε μικρότερα νησιά που έχουν μικρότερο τουριστικό δείκτη, όχι γιατί οι κάτοικοι αυτοί είναι χειρότεροι από τους κατοίκους των μεγαλυτέρων νησιών. Προφανώς, όχι. Αλλά τουλάχιστον μπορεί να είναι και για την οικονομία του νησιού καλύτερα να πηγαίνουν σε αυτά τα νησιά. Όχι στα ξερονήσια. Δεν είπαμε τέτοιο πράγμα, προς Θεού!
Κατά συνέπεια, το πρόβλημα αυτό πρέπει να το δούμε βαθύτερα, σωστότερα και αντικειμενικότερα, αν θέλετε. Κι εγώ δεν έρχομαι εδώ στη Βουλή, για να κάνω μια ερώτηση χαμηλού, αν θέλετε, πολιτικού βάρους, δηλαδή να κάνω αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση. Όχι. Αλλά βλέπω ένα πρόβλημα και ανησυχώ, για το οποίο δεν γνωρίζω τι τέξεται η επιούσα, δηλαδή τι θα γίνει αύριο. Δεν το ξέρω και νομίζω δεν το ξέρει και κανένας. Άρα, πρέπει να το δούμε με ψυχραιμία αυτό το πρόβλημα.
Και βεβαίως, όσον αφορά την Κω, για την οποία συζητούμε, οι κάτοικοι δεν είναι ούτε ρατσιστές ούτε τίποτα από όλα αυτά. Ανησυχούν οικονομικά, τίποτα παραπάνω. Τώρα αν η οικονομία τους πήγαινε καλά, αυτό που λέτε, δηλαδή, ότι εάν δεν αντιδρούσαν, θα ήταν καλύτερη η οικονομία τους, ενδεχομένως να έχετε και δίκιο. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι δεν είναι καλή η οικονομία τους σήμερα. Αυτό είναι το πρόβλημα, όχι εάν.. έτσι… ή αλλιώς. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό σήμερα, παραδείγματος χάριν, ανησυχούν ότι το 40%-50% των κρατήσεων που έχουν χάσει του χρόνου θα γίνει 80%. Τότε έχουμε πρόβλημα επιβίωσης.
Είναι, δηλαδή, πρόβλημα το οποίο πρέπει να το δούμε και να το δείτε κατά κάποιο τρόπο υπερβατικά, κατά κάποιο τρόπο υπερκομματικά. Είναι ελληνικό πρόβλημα το μεταναστευτικό. Αφορά όλη τη χώρα, όλα τα κόμματα.
Κατά συνέπεια, ούτε θέλω να με παρεξηγείτε ούτε εγώ σας παρεξηγώ, αλλά κάνω έκκληση να το δείτε, όπως τουλάχιστον το βλέπω εγώ. Απλά.
.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΣΚΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης): Κύριε Πρόεδρε, κύριε Κρεμαστινέ, ακριβώς εγώ τόνισα τη δημοκρατική σας ευαισθησία και το εννοώ αυτό και δεν την αμφισβήτησα. Μακριά από μένα τέτοιες αντιλήψεις.
Σε ό,τι ακριβώς αφορά την πρακτική αντιμετώπιση του προβλήματος, θα έπρεπε να ακούσετε εκπροσώπους ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, οι οποίοι έρχονται και μας βλέπουν με ποια λόγια αναφέρονται στο νησί. Εμείς προσπαθούμε να τους αποτρέψουμε, να τους δείξουμε και να τους πείσουμε ότι αυτό το νησί είναι ένα φιλόξενο νησί και πως μπορεί να γίνεται μια κακή διαχείριση, από πλευράς κάποιων στο νησί, σε ό,τι αφορά το προσφυγικό, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τη φιλοξενία, με την ομορφιά αυτού του νησιού και με τους ανθρώπους αυτού του νησιού που είναι υπέροχοι.
Επομένως, πιστέψτε μας, προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το πρακτικό πρόβλημα. Δεν ξέρουμε πότε ακριβώς θα τελειώσει ο πόλεμος. Άρα, πρέπει να δημιουργήσουμε τις υποδομές εκείνες της φιλοξενίας αλλά και τάξης για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Δεν μπορεί να περιφέρονται οι πρόσφυγες μέσα στο λιμάνι, διότι κάνει κακό και στον τουρισμό, αν θέλετε. Πρέπει να υπάρχει μια τάξη στην καταγραφή. Δεν μπορούμε να τους εκτρέψουμε και να τους μεταφέρουμε σε άλλα μικρότερα νησιά. Έχουμε και σε μικρότερα νησιά, όπως στη Λέρο, όπου υπήρξε εξαιρετική αποδοχή του ζητήματος και του καταυλισμού και οι κάτοικοι, αν θέλετε, θα επωφεληθούν στη Λέρο, όπως θα επωφεληθούν και στα υπόλοιπα νησιά. Βέβαια, πρέπει να επωφεληθούν με τον σωστό τρόπο.
Επομένως, προσπαθούμε να βρούμε λύσεις. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο συνεννόησης εκλαμβάνω και την ερώτηση τη δική σας και η κάθε πρόταση είναι συζητήσιμη και μπορεί να συμβάλει στη γενικότερη λύση. Πιστέψτε με, αντιμετωπίζουμε ένα τεράστιο πρόβλημα όχι μόνο σαν χώρα, σαν Ευρώπη, ίσως και ευρύτερα, το οποίο συνεχώς αλλάζει μορφές. Η αντιμετώπιση και οι λύσεις που προτείνονται από τις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες δεν είναι ούτε ίδιες, ούτε στην κατεύθυνση του ανθρωπισμού, ούτε στην κατεύθυνση, αν θέλετε, της πρακτικής επίλυσης του προβλήματος. Έχουν βγει οι συντηρητικότερες φωνές σε ορισμένες χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης, φωνές που δεν έχουν καμία σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό, φωνές που δεν έχουν καμία σχέση με τις ευρωπαϊκές αξίες.
Εμείς προσπαθούμε να παλέψουμε, υπερασπιζόμενοι αυτές τις αξίες, αυτόν τον πολιτισμό, αυτήν την ανθρωπιά, αλλά να βάλουμε και μια τάξη. Πιστέψτε με, μπορεί να συνδυαστούν αυτά τα από πρώτη άποψη αντιφατικά πράγματα. Σε αυτήν την κατεύθυνση δουλεύουμε και σε αυτήν την κατεύθυνση εγώ εκλαμβάνω και τη δική σας ερώτηση.»
Ο Δαυίδ Καραθωμάς είναι απ' το χωριό Πυλί, όπου σημειώθηκαν τα επεισόδια την προηγούμενη εβδομάδα. Ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του ως εξής: «Είμαι γραφίστας, 29 χρονών, έχω σπουδάσει Πληροφορική και Γραφιστική.»
Του ζητήσαμε να μας περιγράψει το πώς βιώνει την κατάσταση...
Στο τηλέφωνο:
- Έλα ρε, εσύ άρπαξες καμιά (από τα ματ);
- Όχι, δεν πήγα στα επεισόδια...
- Α, φοβάσαι ε;
Και κάπως έτσι κατάλαβα ότι κάποια "αυτονόητα", δεν είναι "αυτονόητα" για όλους.
Δυστυχώς το παραπάνω απόσπασμα είναι αληθινή συνομιλία με δημοσιογράφο του νησιού. Από ό,τι φαίνεται, για τη μερίδα του κόσμου που αντιδρά στη δημιουργία Hot Spot δεν υπάρχει άλλη άποψη. Ή τα σπας, ή φοβάσαι.
Δεν αποτελεί μεγάλη έκπληξη βέβαια ο δυαδικός τρόπος σκέψης καθώς είναι το μόνο που έχω εκλάβει από συζητήσεις με άτομα της συγκεκριμένης μερίδας. Η απλοποίηση αυτή γίνεται για να οδηγηθεί το συμπέρασμα εκεί που θέλει ο καθένας χωρίς όμως λογική συνέχεια και συνοχή στο επιχείρημα. Για παράδειγμα, μια πολύ διαδεδομένη ροή σκέψεων από το καλοκαίρι που μας πέρασε:
Οι πρόσφυγες έχουν iphone, άρα έχουν λεφτά, άρα μας κοροϊδεύουν που έρχονται και ζητάνε βοήθεια. Το πρώτο σκέλος της παραπάνω πρότασης είναι μερικώς αληθινό, το δεύτερο είναι καθαρά μια υπόθεση (και ας επιβεβαιώνεται σε κάποιες περιπτώσεις) και το τρίτο είναι ένα συμπέρασμα αυθαίρετο που ικανοποιεί την ξενοφοβική προδιάθεση του ομιλητή. Δεν σκέφτεται (μπορεί να μη θέλει να σκεφτεί) ότι σε μια περίπτωση ανάγκης όλοι μας, το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να πιάσουμε το κινητό μας, ακόμα και σε περιπτώσεις σεισμού ή ατυχήματος τα posts στα κοινωνικά δίκτυα πάνε σύννεφο.
Για να μην τονίσω την ειρωνεία του παραπάνω τρόπου σκέψης όταν βγαίνει από στόμα Έλληνα. Θα μας άρεσε να μας αντιμετώπιζαν έτσι οι δανειστές της χώρας; Οι πωλήσεις του iphone στην Ελλάδα είναι υψηλότερες από ποτέ. Άρα έχουμε λεφτά και τους κοροϊδεύουμε; Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι τα μεγάλα ζητήματα έχουν πολλά επίπεδα αντιμετώπισης. Το μεταναστευτικό είναι ένα μείζον ευρωπαϊκό θέμα και νομίζω ότι δεν λύνεται από τους κατοίκους ενός χωριού ή ενός νησιού. Οι κάτοικοι αυτού του νησιού θα έπρεπε να ασχοληθούν με τις πλευρές του προβλήματος που μπορούν να αντιμετωπίσουν όπως η κοινωνική, για παράδειγμα.
Η κοινωνική πλευρά του προβλήματος είναι σχετικά απλή, καθώς μπορεί να εκφραστεί ευκολότερα: Υπάρχουν άνθρωποι που μας χρειάζονται, ας τους βοηθήσουμε. Η απλή αυτή σκέψη με το λογικό συμπέρασμα (σύμφωνα με τους κανόνες ηθικής της κοινωνίας μας) θα έπρεπε να είναι το μόνο μας μέλημα ως κάτοικοι της Κω. Όχι μόνο για το προσφυγικό, αλλά για όλους τους ανθρώπους που μας χρειάζονται. Αυτό κάνουν πολλοί Κώοι και ξένοι που ήρθαν να βοηθήσουν, αυτό κάνουν και οι ΜΚΟ (ναι, βοηθάνε πάρα πολύ). Το πρόβλημα που θα έπρεπε να έχουμε ως πολίτες της Κω είναι αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν φαγητό και ζεστασιά. Θα έπρεπε να μας απασχολεί η υγιεινή τους και αν έχουν αξιοπρεπείς συνθήκες παραμονής μέχρι να φύγουν. Αυτά είναι προβλήματα που μπορούμε να λύσουμε.
Όταν όμως κάποιος δε θέλει να ασχοληθεί με ένα πρόβλημα θα βρει πολλούς τρόπους να το αποφύγει. Όποιος δε θέλει να ζυμώσει, 10 μέρες κοσκινίζει δηλαδή. Ενώ λοιπόν θα έπρεπε να συζητάει για το ότι υπάρχουν άνθρωποι που πνίγονται και κοιμούνται σε σκηνές μέσα στο κρύο, προτιμά να ασχοληθεί με την πολιτική (και την αισθητική - ας γελάσω) πλευρά του προβλήματος, την οποία προφανώς και δε μπορεί να λύσει, να ρίξει το φταίξιμο σε άλλους και να κάνει το πρόβλημα να φαίνεται άλυτο. Το πολιτικό σύστημα με τη σειρά του, δε φημίζεται για τα γρήγορα αντανακλαστικά, οπότε το πρόβλημα παρατείνεται, με θύματα τους ανθρώπους που απλά ψάχνουν ένα καλύτερο μέλλον, αλλά και το νησί, επειδή βγάζει εικόνες ντροπής προς τα έξω. Έχει περάσει 1 χρόνος που έχουμε αυτό το πρόβλημα και ακόμα δεν έχουμε κάνει επί της ουσίας τίποτα. Ό,τι έχει γίνει, έχει γίνει με πρωτοβουλίες φιλανθρωπικών ομάδων και ΜΚΟ.
Για κάποιο λόγο που δε μπορώ να κατανοήσω, υπάρχει μια πολύ αρνητική αντιμετώπιση προς αυτές τις ομάδες. Οι Κώοι θα έπρεπε να αγκαλιάζουν τις οργανώσεις αυτές, που κατάφεραν να σώσουν την κατάσταση στο νησί όσο οι αρχές ακόμα συζητάνε περί ανέμων. Αυτό θα έπρεπε να μας προβληματίζει ως κοινωνία. Το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνουμε συλλογικά ως Κώοι είναι να δεχτούμε ότι οι πρόσφυγες θα έρχονται όπως και να έχει. Ο λόγος που οι πρόσφυγες προτιμούν την Κω είναι η γεωγραφική θέση και η ακτογραμμή της, και όχι η ύπαρξη hot spot. Θα πήγαινε κανείς τη βάρκα του σε απόκρημνες παραλίες με βράχια;
Οι πρόσφυγες, προτιμούν την Κω γιατί είναι πολύ κοντά στην Τουρκία και προσφέρει εύκολη πρόσβαση που δεν προσφέρει κανένα νησί γύρω μας. Δεν ερχόταν το καλοκαίρι επειδή είχαν μάθει ότι είναι ξέφραγο αμπέλι, ερχόταν γιατί εδώ έχουν μικρότερες πιθανότητες να πνιγούν. Είναι απλή λογική. Το να ισχυριζόμαστε ότι άνθρωποι που ταξιδεύουν 1 μήνα με τα πόδια μπαίνουν στο ίντερνετ και βλέπουν αν η Κως τους θέλει ή όχι είναι ακόμα μια δικαιολογία για να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα που μας αρέσει. Επίσης, οι ροές προσφύγων μπορεί να έχουν μειωθεί τώρα το χειμώνα, αλλά όχι επειδή υπάρχει αντίδραση στη δημιουργία hot spot. Νομίζω είναι πιο λογικό να σκεφτούμε ότι οι καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν το πέρασμα. Απελπισμένοι είναι οι άνθρωποι, δεν είναι χαζοί.
Υπάρχουν ακόμα ισχυρισμοί ότι το κύκλωμα δουλεμπορίας στην Τουρκία ενημερώνεται καθημερινά για το τι γίνεται στην Κω και έτσι αποφασίζει αν θα στείλει ή όχι πρόσφυγες. Οι άνθρωποι που παρατάνε τους πρόσφυγες μέσα στη θάλασσα με χαλασμένες μηχανές και τρύπιες βάρκες δε μου φαίνεται λογικό να νοιάζονται ξαφνικά για το που θα τους στείλουν. Επίσης, μου φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο ακόμα και το να ενημερώνεται κάποιος από το Bodrum για την κατάσταση στην Κω. Κανένα site δεν ανεβάζει ειδήσεις στα Αγγλικά πόσο μάλλον στα Τούρκικα. Δε νομίζω κάποιος από εμάς να ενημερώνεται για τα καθημερινά νέα του Bodrum από κάποιο μέσο. Τουλάχιστον εγώ, (και λόγω δουλείας) δεν έχω πέσει σε κάποιο site ενημέρωσης από απέναντι. Και να έβρισκα ένα, δεν θα καταλάβαινα τι έλεγε.
Γιατί λοιπόν υποθέτουμε ότι οι γείτονές μας το κάνουν; Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι η Κως έχει την ποιότητα και τις υποδομές για να χρησιμοποιήσει αυτή την κρίση προς όφελός της. Έπρεπε να έχει γίνει νωρίτερα, αλλά ακόμα υπάρχει λίγος χρόνος, για να αντιστρέψει το κλίμα υπέρ της. Να δείξει ότι ακόμα και όταν "θίγονται" τα συμφέροντά της, παραμένει ώριμη, ανθρώπινη και φιλόξενη. Να σταθεί άξια υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης, να χρησιμοποιήσει αυτές τις ποιότητες προς όφελός της και να προσελκύσει κόσμο που δε θέλει μόνο να παρτάρει και να λιάζεται. Να δείξει προς τα έξω ότι ελέγχει την κατάσταση και ότι παραμένει κορυφαίος τουριστικός προορισμός. Ας αποδεχτούμε την κατάσταση, λοιπόν, και ας προχωρήσουμε παρακάτω.
Υ.Γ:Στο παραπάνω κείμενο εσκεμμένα δεν αναφέρθηκα στην πολιτική και τις ευθύνες του κράτους, καθώς ήθελα να εστιάσω στο τί μπορούμε να κάνουμε εμείς, ως άνθρωποι. Επίσης, χρησιμοποίησα μόνο τον όρο "πρόσφυγας" αλλά εννοούσα όλους αυτούς τους ανθρώπους που έρχονται, είτε είναι από εμπόλεμες ζώνες είτε από οικονομικά κατεστραμμένα κράτη. Η βοήθεια που χρειάζονται άλλωστε, είναι η ίδια.
Πηγή: www.lifo.gr